به منظور ارزیابی حساسیت ارقام جو وگندم به کاربرد علف کش متری بیوزین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ارقام گندم (بک کراس روشن، کراس اروند، بهار، سپاهان، گاسکوژن، سایونز، بم گرمسیری، گرمسیری، قدس ، پیشتاز، چمران، شوری 6) و جو (ماکویی، کارون در کویر و بهمن) و مقادیر کاربرد علفکش متریبیوزین 0 ، 175 ، 350 ، 700 ، 1050 ، 1400و 2100 گرم ماده موثره در هکتار بودند. اعمال تیمارهای علف کش در مرحله ی 3 تا 4 برگی انجام شد و سه هفته پس از پاشش متری بیوزین، درصد بقاء و زیست توده ارقام گندم و جو محاسبه شد. نتایج نشان داد که متریبیوزین تاثیر معنی داری (P≤0.01) بر رشد، درصد بقاء و وزن خشک همه ارقام گندم و جو داشت. کاربرد متری بیوزین تا 350 گرم ماده موثره در هکتار تاثیری بر ارقام جو نداشت ولی در گندم منجر به کاهش معنی داری در بقای آنها شد. با افزایش مقدار کاربرد متری بیوزین زیست توده ارقام گندم و جو به طور معنی داری (P≤0.01) کاهش یافت. اما تحمل ارقام جو نسبت به گندم به کاربرد علف کش متری بیوزین بر اساس شاخص ED50 بیشتر بود. در بین ارقام گندم، رقم کراس اروند و شوری 6 به ترتیب با بیشترین (940 ED50= ) و کمترین (25 ED50=) و در بین ارقام جو نیز، رقم ماکویی و کارون در کویر با بیشترین (614 (ED50= و کمترین (396 ED50=) به ترتیب بیشترین و کمترین تحمل را به کاربرد متری بیوزین را داشتند.
ارسال نظر در مورد این مقاله