پهنه‌بندی اگرواکولوژیک کشور ایران برای تولید گیاهی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زراعت (گرایش اگرواکولوژی)، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

2 دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

3 دانش‌آموخته دکتری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

چکیده

برای تولید مطلوب و حفظ پایداری آن، شرایط محیطی و آب و هوایی از بعد قابلیت‫ها و محدودیت‫ها باید مشخص شوند. به جهت این امر نیازمند داده‌های قابل‌اعتماد منطقه‌ای ازقبیل تاریخ کاشت، زمان رسیدگی رقم، تراکم بوته، اطلاعات خاک و هواشناسی است که به‌طورکلی همه‌ی این داده‌ها برای اکثر مناطق قابل‌دسترس نمی‌باشد. به‌دست آوردن این اطلاعات در بسیاری از مناطق بسیار زمان‌بر و پرهزینه بوده و اغلب به سادگی امکان‌پذیر نمی‌باشد. بنابراین پهنه‌بندی می‌تواند دسترسی به این اطلاعات در سطح وسیع را تسهیل کند. به‌عبارتی، در صورتی‌که مناطقی که از نظر شرایط اقلیمی، خاک و مدیریتی مشابه هستند، شناسایی شوند، زمان و هزینه مورد نیاز برای جمع‌آوری اطلاعات در سطح وسیع به حداقل مقدار خواهد رسید. مطالعه‌ی حاضر به‌منظور پهنه‌بندی اگرواکولوژیک کشور انجام شد. دراین تحقیق ابتدا پهنه‌های اقلیمی موجود کشور براساس پروتکلGYGA  و پهنه‌های خاک موجود کشور براساس روش HC27 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ترکیب پهنه‌های اقلیمی و خاک، 198 پلی‌گون یا پهنه اگرواکولوژیک برای کل اراضی کشاورزی کشور به‌دست آمد. پهنه‌هایی که بیش از یک درصد از اراضی کشاورزی کشور در آن قرار دارند شامل 28 پهنه می‌باشد که در مجموع حدود 80 درصد اراضی کشاورزی در این پهنه‌ها قرار دارد. بیشترین درصد فراوانی نیز مربوط به پهنه‌ی اگرواکولوژیک 5-4103 با فراوانی 85/11 درصد می‌باشد. همچنین درصد فراوانی کدهای اگرواکولوژیک (کد اقلیمی 5003 به همراه کد خاک 5) 5-5003 (28/7 درصد) و (کد اقلیمی 4003 به همراه کد خاک 5) 4003-5 (93/4 درصد) بعد از آن قرار گرفت. پهنه‌بندی صورت گرفته می‌تواند انتخاب نقاط برای مطالعات گیاهی و سایر برنامه‌ریزی‌ها را تسهیل کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


Open Access

©2022 The author(s). This article is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0), which permits use, sharing, adaptation, distribution and reproduction in any medium or format, as long as you give appropriate credit to the original author(s) and the source.

  1. Bagat, M. R., Sharda, S., Sood, C., Rana, R. S., Kalia, V., Pradhan, S., Immerzeel, W., & Shrestha, B. (2009). Land suitability analysis for cereal production in Himachal Pradesh (India) using geographical information system. Indian Society Remote Sensing Journal, 37, 233-240. https://doi.org/10.1007/s12524-009-0018-6
  2. Bouman, B. A. M., & Lansigan, F. P. (1994). Agroecological zonation, characterization and optimization of rice-based cropping systems. SARP Research Proceedings, Wageningen and Los Banos, p.1-8.
  3. Caldiz, D. O. (2001). Agro-ecological zoning and potential yield of single or double cropping of potato in Argentina and Forest Meteorology. 109, 311-320. Available online: www.elsevier.com. https://doi.org/10.1016/S0168-1923(01)00231-3
  4. Dadrasi, A., Torabi, B., Rahimi, A., Soltani, A., & Zeinali, E. (2021). Determination of Potato (Solanum tuberosum) yield gap in Golestan Province. Journal of Agroecology, 12(4), 613-633. (in Persian). https://doi.org/10.22124/CR.2022.20959.1696
  5. Dadrasi, A., Torabi, B., Rahimi, A., Soltani, A., & Zeinali, E. (2022). Modeling Potential production and yield gap of potato using modelling and GIS approaches. Ecological Modeling, 471, 110050. https://doi.org/10.1016/j.ecolmodel.2022.110050
  6. Fisher, J. W., Francis, L. J., & Johnson, P. (2000). Assessing spiritual health via four domains of spiritual well-being: the SH4DI. Pastoral Psychology, 49, 133-145. https://doi.org/1023/A:1004609227002
  7. Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). (1996). Agro-Ecological Zoning: Guidelines. Food and Agricultural Organization of the United Nations, Rome.
  8. Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). (1997). Land quality indicators and their use in sustainable agriculture and rural development, FAO, Rome, Italy. 212.
  9. Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). (2002). World Agriculture: Towards 2015/2030: Summary Report. FAO, Rome, Italy.
  10. Geerts, S., Raes, D., Garcia, M., Del Castillo, C., & Buytaert, W. (2006). Agro-climatic suitability mapping for crop production in the Bolivian Altiplano: a case study for quinoa. Agricultural and Forest Meteorology, 139, 399-412. https://doi.org/10.1016/j.agrformet.2006.08.018
  11. Ghaffari, A. (2008). Agroclimatic zoning of Iran, rainfed crop production areas with particular emphasis to agroecological characterization. Report, Agricultural Extension, Education and Research Organization (AEERO), Dryland Agricultural Research Institute (DARI). ICARDA Technical Report.
  12. Hijmans, R. J., Cameron, S. E., Parra, J. L., Jones, P. G., & Jarvis, A. (2005). Very high resolution interpolated climate surfaces for global land areas. International Journal Climatology, 25, 1965-1978. https://doi.org/10.1002/joc.1276
  13. Khajehpour, M. R. (2006). Industrial plants (second edition). Academic Jihad Publications of Isfahan Industrial Unit.
  14. Koo, J., & Dimes, J. (2013). HC27 Generic Soil Profile Database, http://hdl.handle.net/1902.1/20299, Harvard Dataverse, V2.
  15. Muthuwatta, L., & Chemin, Y. (2003). Vegetation growth zonation of Sirlanka for improved water resources planning. Agricultural Water Management, 58, 123-143.
  16. Nasiri Mahalati, M., & Kokhaki, A. (2009). Agro-ecological zoning of wheat in Khorasan province: estimation of yield potential and gap. Agricultural Researches of Iran, 7, 695-709.
  17. Nehbandani, A. R., Soltani, A., Taghdisi Naghab, R., Dadrasi, A., & Alimagham, S. M. (2020). Assessing HC27 Soil Database for Modeling Plant Production. International Journal of Plant Production. https://doi.org/10.1007/s42106-020-00114-4
  18. Nehbandani, A., Soltani, A., Rahemi-Karizaki, A., Dadrasi, A., & Noubakhsh, F. (2021). Determination of soybean yield gap and potential production in Iran using modeling approach and GIS. Journal of Integrative Agriculture, 20(2), 395-407. https://doi.org/10.1016/S2095-3119(20)63180-X
  19. Norwood, Charles, A. (2000). Dry land Winter Wheat as Affected by Previous Crops, Agronomy Journal.
  20. Ramirez-Villegas, J., & Challinor, A. (2012). Assessing relevant climate data for Agricultural applications. agricultural forest meteorology 161, 26-45. https://doi.org/10.7910/dvn/25626
  21. Rasouli, S. J., & Qaemi, A. R. (2010). Rapeseed cultivation zoning based on temperature and climate needs using GIS in Khorasan provinces. Electronic Journal of Crop Production, 1. https://doi.org/10.22126/ATIC.2022.7903.1056
  22. Sadeghi, A. R., Kamgar-Haghighi, A. A., Sepaskhah, A. R., Khalili, D., & Zand-Parsa, Sh. (2002). Regional classification for dryland agriculture in southern Iran. Journal of Arid Environments, 50, 333-341. https://doi.org/1006/jare.2001.0822
  23. Seppelt, R. (2000). Regionalised optimum control problems for agroecosystem management. Ecological Modelling, 131, 121-132. https://doi.org/10.1016/S0304-3800(00)00270-2
  24. Soltani, A., & Sinclair, T. R. (2012). Modeling Physiology of Crop Development. Growth and Yield, CABI, Wallingford, UK.
  25. Van Lanen, H. A. J., Van DiepenReinds, G. J., De Koning, G. H. J., Bulens, J. D., & Bregt, A. K. (1992). Physical land evaluation methods and GIS to explore the crop growth potential and its effects within the European communities. Agricultural Systems, 39, 307-328. https://doi.org/10.1016/0308-521X(92)90102-T
  26. Williams, C. L., Liebman, M., Edwards, J. W., James, D. E., Singer, J. W., Arritt, R., & Herzmann, D., (2008). Patterns of regional yield stability in association with regional environmental characteristics. Crop Science, 48, 1545-1559. https://doi.org/10.2135/cropsci2006.12.0837
  27. Zolfaqhari, H., & Moradi, F. (2005). Investigation of thermal comfort in Kermanshah province. Geography and Regional Development, 43-89.
CAPTCHA Image