@article { author = {Kamkar, B and Koocheki, A and Nasiri mahalati, M and Rezvani Moghaddam, P}, title = {Yield gap analysis of cumin in nine regions of Khorasan provinces using modelling approach}, journal = {Iranian Journal of Field Crops Research}, volume = {5}, number = {2}, pages = {333-342}, year = {2007}, publisher = {Ferdowsi University of Mashhad}, issn = {2008-1472}, eissn = {2423-3978}, doi = {10.22067/gsc.v5i2.1155}, abstract = {There are three hierarchical steps to fill the yield gaps in agricultural systems. These steps are determination of potential yield, yield gaps and system optimization to fill yield gaps. In this study a simple mechanistic model was developed and tested to determine potential yield and yield gaps of Cumin (Cuminum cyminum) in nine regions of Khorasan provinces (including Bojnourd, Qaeen, Mashhad, Neishabour, Sabzewar, Gonabad, Ferdous, Kashmar and Birjand). Collected data of related year from 228 fields were used to calculate yield gaps. Results indicated variable potential yields in different climatic conditions (the areas with cooler climate and higher radiation had higher potential yields). Also, yield gaps varied considerably between regions (from 2.42 ton.ha-1 in Bojnourd to 0.68 ton.ha-1 in Sabzewar). The highest value for potential yield belonged to Bojnourd (3.7 ton.ha-1). The collected data from studied fields and sensitivity analysis on sowing date (based on common sowing dates range) showed that inappropriate sowing dates was one of the most important yield reducing factors in all regions. Results revealed that if the yield gaps can be filled based on appropriate management option, yield can be increased by two to three folds in some regions.}, keywords = {}, title_fa = {آنالیز خلاء عملکرد زیره سبز در9 منطقه از استان های خراسان شمالی،خراسان رضوی و خراسان جنوبی با استفاده از رهیافت مدل سازی}, abstract_fa = {برای پرکردن خلاء عملکرد محصولات زراعی در نظام های کشاورزی سه مرحله وجود دارد. تعیین پتانسیل عملکرد، تعیین اختلاف بین پتانسیل عملکرد هر منطقه با عملکرد واقعی (خلاء عملکرد) و بهینه سازی نظام تولید در راستای کم کردن این خلاء سه گام اساسی در بهبود تولید نظام های کشاورزی به شمار می روند. در این مطالعه یک مدل ساده فرایندگرا برای تعیین پتانسیل عملکرد زیره سبز ساخته و با استفاده از داده های مستقل مزرعه ای مورد آزمون قرار گرفت. این مدل برای 9 منطقه از استان های خراسان شمالی، جنوبی و مرکزی، شامل بجنورد، قاین، مشهد، نیشابور، سبزوار، گناباد، فردوس، کاشمر وبیرجند اجرا و پتانسیل عملکرد گیاه برای این مناطق تعیین شد. سپس اطلاعات جمع آوری شده از 228 مزرعه از مناطق مورد بررسی در همان سال جهت تعیین خلاء عملکرد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که پتانسیل عملکرد در بین مناطق با شرایط اقلیمی متنوع بسیار متغیر بوده و میزان آن در مناطق سردتر و دارای مقدار تشعشع بالاتر بیشتر بود. خلاء عملکرد نیز تفاوت قابل توجهی در مناطق مختلف نشان داد و از 42/2 تن در هکتار در بجنورد تا 68/0 تن در هکتار در سبزوار متغیر بود. بر اساس نتایج به دست آمده حداکثر پتانسیل تولید دانه در این گیاه که مربوط به منطقه بجنورد بود، معادل 7/3 تن در هکتار تعیین گردید. اطلاعات جمع آوری شده از مزارع مورد بررسی و نیز ارزیابی تاثیر تغییر تاریخ کاشت بر تولید پتانسیل این گیاه که از طریق آنالیز حساسیت مدل در محدوده تاریخ کاشت‏های معمول مناطق مورد بررسی انجام شد، نشان داد که عدم انتخاب تاریخ کاشت مطلوب یکی ازمهم ترین دلایل ایجاد خلاء عملکرد این محصول در مناطق مختلف می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که در صورتی که بتوان گزینه های مدیریتی درستی را در نظام های تولید این محصول به کار گرفت، می‏توان عملکرد این محصول را در برخی مناطق تا دو الی سه برابر افزایش داد.}, keywords_fa = {}, url = {https://jcesc.um.ac.ir/article_29929.html}, eprint = {https://jcesc.um.ac.ir/article_29929_5a8f9da9e3c92fa50757dc2f0d2e06e4.pdf} }