2024-03-28T19:46:43Z
https://jcesc.um.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=4178
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
بررسی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد دانه و روغن کرچک در تراکمهای مختلف گیاهی و فواصل مختلف آبیاری
پرویز
رضوانی مقدم
جعفر
نباتی
شهرام
نوروززاده
علی اصغر
محمدآبادی
باتوجه به نقش روغن کرچک در صنایع مختلف و همچنین محدودیت منابع آب و اثر آن بر تولید و عملکرد روغن کرچک، آزمایشی به منظور بررسی اثر فواصل آبیاری و تراکم بوته در واحد سطح بر عملکرد و اجزای عملکرد کرچک در قالب طرح کرتهای خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی انجام شد، بطوریکه در کرتهای اصلی فواصل آبیاری با چهار سطح (یک، دو، سه و چهار هفته) و در کرتهای فرعی تراکم بوته با چهار سطح(5، 4، 3 و 2 بوته در متر مربع) با چهار تکرار قرار گرفتند. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از: ارتفاع بوته، ارتفاع گل آذین، ارتفاع اولین گل آذین، تعداد گل آذین، تعداد شاخههای فرعی، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در بوته، بیوماس در بوته، وزن هزاردانه،عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد روغن. نتایج حاصله نشان داد که تیمارهای مختلف آبیاری تاثیر معنی داری بر کلیه صفات مورد مطالعه بجز شاخص برداشت و درصدروغن داشت(01/0P≤). ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، شاخص برداشت و درصد روغن تحت تاثیر تراکمهای مختلف بوته در واحد سطح قرار نگرفتند ولی تراکم تاثیر معنی داری بر روی صفات دیگر مورد مطالعه داشت. بیشترین عملکرد دانه(16/1 تن در هکتار) و عملکرد روغن کرچک (54/0 تن در هکتار) در فاصله دور یک هفته آبیاری و کمترین آنها در فواصل آبیاری چهار هفته مشاهده شد. در بین تیمارهای مورد آزمایش تراکم 4 بوته در متر مربع با فاصله دور آبیاری دو هفته بیشترین عملکرد دانه(4/1 تن در هکتار) و عملکرد روغن (69/0 تن در هکتار) را دارا بودند.
2004
03
20
1
12
https://jcesc.um.ac.ir/article_25997_94ed30898ae970b291b8ced69f54f175.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
مطالعه اثرات تداخلی تراکم های مختلف تاج خروس ) Amaranthus retroflexus) بر شاخص های رشد سویا L.) Glycine max)
مرجان
سمائی
اسکندر
زند
جهانفر
دانشیان
به منظور بررسی اثر تداخل تاج خروس ریشه قرمز بر شاخص های رشد ارقام سویا تحقیقی درسال زراعی 1381 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات، اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گردید. فاکتورهای آزمایش شامل ارقام سویا (11L، کلارک و سحر)، تراکم تاج خروس(4، 32، 16، 8 بوته تاج خروس در متر ردیف و شاهد بدون تاج خروس) بود و کشت خالص تاج خروس در 4 تراکم (4، 16، 8 و32 بوته تاج خروس در متر ردیف) نیز در هر تکرار منظور شد. بر حسب نتایج تجزیه واریانس، تاج خروس کاهش معنی داری در عملکرد ماده خشک، شاخص سطح برگ، دوام شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و سرعت رشد نسبی سویا ایجاد کرد. بیشترین مقدار عملکرد ماده خشک، شاخص سطح برگ، دوام شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و سرعت رشد نسبی در هر سه رقم سویا مربوط به تیمار شاهد بود که با افزایش تراکم تاج خروس از مقدار آنها کاسته شد. بیشترین مقدار عملکرد ماده خشک، متوسط شاخص سطح برگ، دوام شاخص سطح برگ و متوسط سرعت رشد محصول در تیمار شاهد ارقام سویا در دوره رشد مربوط به رقم سحر بود. بیشترین مقدار متوسط سرعت رشد نسبی در تیمار شاهد ارقام سویا در دوره رشد در لاین11L رخ داد. بیشترین شدت کاهش عملکرد ماده خشک و متوسط شاخص سطح برگ نسبت به شاهد در رقم کلارک و کمترین آن در رقم سحر رخ داد. بیشترین شدت کاهش دوام شاخص سطح برگ و متوسط سرعت رشد محصول در ارقام سویا نسبت به شاهد در رقم سحر و کمترین آن درL11 رخ داد. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد که تاج خروس با کاهش شاخص سطح برگ، دوام شاخص سطح برگ، منجر به کاهش عملکرد ماده خشک در سویا گردیده است.
2004
03
20
13
24
https://jcesc.um.ac.ir/article_26014_696d0c165a1b6135bee4be6284306005.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
میزان نیتروژن و کلروفیل برگ به عنوان شاخصی از تنش شوری در گندم
معصومه
صالحی
علیرضا
کوچکی
مهدی
نصیری محلاتی
به منظور بررسی تاثیر شوری بر محتوای نیتروژن و کلروفیل برگ در گندم رقم فلات تحقیقی در قالب دو آزمایش جدا از هم بصورت کاربرد کود نیتروژن به میزان شاهد صفر، 19/1 و 94/5 گرم اوره در هر گلدان و سطوح شوری صفر،150و300 مول بر متر مکعب در سه تکرار در شرایط گلخانه بر مبنای طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. سطوح شوری به صورت ترکیبی از کلرید سدیم و کلرید کلسیم با نسبت مولی 10 به 1 همراه با محلول هوگلند تغییر یافته در یک سیستم بسته اجراء شد. آزمایش اول به منظور بررسی رابطه بین میزان نیتروژن برگ و عدد کلروفیل متر رقم فلات اجرا شد. آزمایش دوم به منظور یافتن رابطه ای بین عدد کلروفیل متر و تنش شوری اجرا شد. نمونه گیریها در مرحله ساقه رفتن و گرده افشانی انجام گرفت و طی آن میزان کلروفیل، میزان نیتروژن برگ ومقاومت روزنه ای اندازه گیری و وزن ویژه برگ (SLW) و نیتروژن ویژه برگ (SLN) محاسبه شد. نتایج آزمایش اول همبستگی بالایی را بین عدد کلروفیل متر (SPAD) و نیتروژن برگ و بین SLN و عدد کلروفیل متر نشان داد. با افزایش سطوح شوری درصد نیتروژن برگ کاهش ولی SLW و مقاومت روزنه ای افزایش یافت و میزان عدد کلروفیل متر تا سطح 150 مول بر متر مکعب افزایش ولی در سطح 300 مول بر متر مکعب کاهش یافت. در شرایط تنش، همبستگی بالایی بین عدد کلروفیل متر و نیتروژن برگ مشاهده نشد. نتایج آزمایش دوم نشان داد که همبستگی بین شوری با عدد کلروفیل متر تحصیح شده بر حسب SLW (SPAD/SLW) در مرحله گرده افشانی بهتر از رابطه عدد کلروفیل متر با شوری بود.
2004
03
20
25
34
https://jcesc.um.ac.ir/article_26039_ca6bbc28e69c83f5a5b9c7aa9d81ac2d.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
اثر رژیمهای مختلف آبیاری بر مقدار محصول و اجزاء عملکرد زیره سبز
امین
علیزاده
محتبی
طاووسی
محمد
اینانلو
مهدی
نصیری محلاتی
به منظور تعیین اثر رژیمهای مختلف آبیاری بر مقدار محصول و اجزاء عملکرد زیره سبز، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و 6 تیمار در سالهای 78-1377 و 79-1378 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای اعمال شده عبارت بودند از: T1 دیم (بدون آبیاری)، T2 یک آبیاری در زمان گلدهی، T3 یک آبیاری در زمان دانه دهی، T4 یک آبیاری در زمان گلدهی و یک آبیاری در زمان دانه دهی، T5 سه آبیاری در زمانهای پس از سبز شدن، گلدهی و دانه دهی و T6 آبیاری کامل در تمام دوره رشد تیمارهای آبیاری مطابق با عرف محلی در نقاط مستعد کشت زیره خراسان انتخاب شده اند. در طول دوره رشد تیمار دیم 185 میلی متر باران و تیمار آبیاری کامل 350 میلی متر باران و آب آبیاری دریافت داشته است. نتایج آزمایش نشان داد که گرچه با کاهش تعداد آبیاری درتیمارهای مختلف مقدار پتانسیل آب گیاه نیز کاهش یافت و در تیمار دیم به مقدار 30 – بار رسید (در مقایسه با 15 – بار در تیمار آبیاری کامل)، ولی آثار پژمردگی در بوتههای هیچ کدام از تیمارها ظاهر نشد، که این امر نشان دهنده مقاومت این گیاه به خشکی میباشد. بین عملکرد دانه، تعداد چتر در بوته و تعداد دانه در چتر بین تیمارهای مختلف در سطح 5 درصد اختلاف معنی داری مشاهده نشد، اما تیمار آبیاری کامل، کمترین وزن هزار دانه، کمترین شاخص برداشت و بیشترین مقدار بیوماس (ذی توده) کل را داشت. تفاوت بین وزن هزار دانه در تیمارT1، شاخص برداشت در تیمارهایT3 ،T4 و T5 و بیوماس کل در تیمارT1، T2، T3، T4 با تیمار T6 در سطح 5 درصد معنی دار بود. بطور کلی نتایج آزمایش نشان داد که در سالهایی که بارندگی در حد میانگین است و تا حد 185 میلی متر بارندگی در طول دوره رشد وجود داشته باشد، نیازی به آبیاری زیره وجود ندارد.
2004
03
20
35
42
https://jcesc.um.ac.ir/article_26066_f2353f0d2acd5b29cd070ca84ebb832b.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
مطالعه توان همزیستی و حل فسفات باکتریهای Rhizobium leguminosarum bv. viciae
مریم
غزائیان
حسینعلی
علیخانی
امیر
لکزیان
غلامحسین
حق نیا
کارآیی همزیستی و توان حل فسفات 45 جدایه ریزوبیوم لگومینوزارم بیوار ویسیه جدا شده از دو منطقه گرگان و نیشابور در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که هیچکدام از جدایهها در محیط کشت جامد توانایی حل فسفات معدنی را نداشتند اما در محیط کشت مایع حل فسفات معدنی در بین جدایهها مشاهده شد. کلیه جدایههای ریزوبیوم توانایی حل فسفات آلی را نشان دادند. نتایج حاصله از کارآیی همزیستی نشان داد که جدایههای ریزوبیوم لگومینوزارم از نظر همزیستی تفاوت معنی داری داشتند. کارآیی همزیستی بین 5 تا 500 درصد در بین جدایههای گرگان و نیشابور مشاهده شد. جدایههای R65G و R59G از منطقه گرگان و R30N از منطقه نیشابور بالاترین کارآیی همزیستی را نشان دادند. با توجه به نتایج توان حل فسفات معدنی و آلی و همچنین با در نظر گرفتن کارآیی همزیستی،جدایههای R65G، R30N وR59G بعنوان جدایههای برتر در این آزمایش انتخاب شدند.
2004
03
20
43
54
https://jcesc.um.ac.ir/article_26089_11761b58b7c205230f706df77a61908c.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
تأثیر تلقیح ارقام لوبیا با باکتری ریزوبیوم لگومینوزاروم بیوار فازئولی (R. legominosarum biovar phaseoli) بر عملکرد دانه و تثبیت نیتروژن در منطقه شهرکرد
عبداله
قاسمی پیر بلوطی
ایرج
اله دادی
غلامعباس
اکبری
احمد
گل پرور
به منظور بررسی اثر تلقیح بذر ارقام رایج لوبیا با سویههای مختلف باکتری، آزمایشی در سال 1381 بصورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در منطقه شهرکرد اجرا شد. سویههای مختلف باکتری به نامهای L-109, L-125, L-47, L-78 به همراه تیمارهای شاهد با نیتروژن (مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و بدون تلقیح) و شاهد بدون مصرف کود و تلقیح به عنوان عامل اصلی و ارقام لوبیا شامل چیتی رقم تلاش، چیتی توده بومی شهرکرد و قرمز توده بومی شهرکرد به عنوان عامل فرعی در 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج تجزیه واریانس مشخص شد که اختلاف معنی داری بین اثر سطوح عامل اصلی از لحاظ صفات عملکرد دانه، وزن خشک غلاف در بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد و وزن خشک گره در 50 درصد گلدهی (50 روز پس از سبز شدن) و درصد تثبیت نیتروژن وجود داشت در حالی که تفاوت معنی داری از لحاظ وزن 100 دانه حاصل نشد. بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه به ترتیب از تیمار تلقیح بذر با سویه L-125 (جمع آوری شده از منطقه الشتر) به میزان 2506 کیلوگرم در هکتار و شاهد (عدم تلقیح بذر و عدم مصرف کود) به میزان 1441 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. بطورکلی سویههای تلقیح شده با بذر ارقام مختلف لوبیا قابلیت تولید گره و تثبیت نیتروژن را داشتند. با این حال تیمار تلقیح بذر با سویة L-109 منطقه تویسرکان همدان توانست در شرایط آب و هوایی و سال آزمایش جدایه کارآمدی در جهت تثبیت نیتروژن باشد.
2004
03
20
55
66
https://jcesc.um.ac.ir/article_26112_8382db1f8c3ad9164944ddab7113e376.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
کشت ارگانیک اسفرزه (Plantago ovata) و پسیلیوم (Plantago psyllium) در واکنش به تنش آبی
علیرضا
کوچکی
لیلا
تبریزی
مهدی
نصیری محلاتی
به منظور بررسی واکنش عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی دو گونه دارویی اسفرزه و پسیلیوم به تنش آب در شرایط کشت ارگانیک، آزمایشی در سال زراعی 82-1381 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا در آمد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل فواصل مختلف آبیاری، در سه سطح 10، 20 و 30 روز در کرتهای اصلی و تیمارهای فرعی شامل سه سطح کود دامی در مقادیر 5، 10 و 15 تن در هکتار و دو گونهP. ovata و P. psyllium بصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفتند. صفات اندازه گیری شده شامل: ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد سنبله در هر بوته، تعداد دانه در هر سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد کاه و کلش و عملکرد دانه بود. سه شاخص کیفی مقدار موسیلاژ، فاکتور تورم و میزان تورم در هر گرم موسیلاژ مورد بررسی قرار گرفتند. فواصل مختلف آبیاری بر ارتفاع بوته، تعداد سنبله در هر بوته، تعداد دانه در هر سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد کاه و کلش در دو گونه اسفرزه و پسیلیوم تاثیر معنی داری نداشت ولی طول سنبله و عملکرد دانه بطور معنی داری تحت تاثیر فواصل آبیاری قرار گرفت. بیشترین عملکرد دانه در اسفرزه و پسیلیوم به ترتیب در فواصل آبیاری 20 و 10 روز آبیاری بدست آمد. تاثیر کود دامی تنها بر عملکرد دانه اسفرزه و پسیلیوم معنی دار بود و بالاترین عملکرد دانه در اسفرزه و پسیلیوم به ترتیب در سطوح 5 و 15 تن در هکتار کود دامی حاصل شد. نتایج مطالعه همبستگی بین میزان موسیلاژ، فاکتور تورم و وزن هزار دانه بیانگر آن است که بین این سه فاکتور در بذور اسفرزه و پسیلیوم همبستگی معنی داری وجود ندارد. میزان موسیلاژ، فاکتور تورم و میزان تورم در هر گرم موسیلاژ تحت تاثیر تیمارهای آبیاری و کود قرار نگرفتند. با این وجود، بیشترین مقدار موسیلاژ در اسفرزه و پسیلیوم به ترتیب در تیمارهای 30 و 10 روز آبیاری، بیشترین میزان فاکتور تورم در تیمار 30 روز آبیاری و بیشترین میزان تورم در هر گرم موسیلاژ در اسفرزه و پسیلیوم به ترتیب در تیمار 20 و 10 روز آبیاری بدست آمد. بدین ترتیب بنظر میرسد که در شرایط کمبود آب و در سیستمهای کشاورزی کم نهاده، اسفرزه گونه مقاومتری نسبت به پسیلیوم میباشد.
2004
03
20
67
78
https://jcesc.um.ac.ir/article_26138_59b2816df8856eb2439904fdb2493af6.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
مطالعه تنوع زیستی محصولات باغی، سبزی و صیفی ایران
علیرضا
کوچکی
مهدی
نصیری محلاتی
محمدرضا
اصغری پور
علیرضا
خداشناس
به منظور بررسی اثرات نظام های پر نهاده و تک کشتی و استفاده وسیع از ارقام پر محصول بر پایداری نظامهای کشاورزی، تنوع زیستی محصولات باغی و سبزی و صیفی مورد مطالعه قرار گرفت. برای این ارزیابی، دادههای مربوط به این محصولات از سطح کشور جمع آوری گردید. نتایج این بررسی نشان داد که محصولات باغی، سبزی و صیفی متنوعی در نواحی مختلف کشور تولید میشوند، به طوری که تعداد گونههای مورد کشت در مورد این محصولات قابل توجه است. شاخص تنوع شانون، تنوع این محصولات را متناسب با غنای گونه ای آنها نشان نمی دهد، که این موضوع عمدتاً ناشی از عدم توزیع یکنواخت سطوح زیر کشت بین محصولات مختلف و احتمالاً وجود سیستمهای تک کشتی است. به طور کلی شاخص تنوع گونه ای محصولات باغی ، سبزی وصیفی استانهای مختلف کشور مطلوب به نظر میرسد.
2004
03
20
79
88
https://jcesc.um.ac.ir/article_26167_ef2029de118bbeea5b42a1c5b5043284.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
تاثیر تنش خشکی و برگزدایی بر برخی خصوصیات کمی آویشن شیرازی، کاکوتی، آویشن باغی و کلپوره
علیرضا
کوچکی
مهدی
نصیری محلاتی
الهام
عزیزی
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی و برگزدایی بر برخی خصوصیات کمی 4 گونه دارویی آویشن شیرازی، کاکوتی، آویشن باغی و کلپوره، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا در آمد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل تنش خشکی در 4 سطح (3/0-، 5-، 10- و 15- بار) و تنش برگزدایی در 3 سطح (0، 25 و 50 درصد برگزدایی) بود. برای اعمال سطوح خشکی ابتدا با استفاده از صفحات فشاری، درصد رطوبت خاک در پتانسیلهای مختلف آب تعیین شد و سپس گلدانها روزانه توزین و میزان آب از دست رفته به آن اضافه گردید. صفات مورد مطالعه در این آزمایش عبارت بودند از: عدد کلروفیل متر، مقاومت روزنه ای، درجه حرارت کانوپی، نسبت برگ به ساقه، وزن مخصوص برگ، درصد برگهای خشک (در دو گیاه آویشن شیرازی و کلپوره) و روند تغییرات نسبت وزن خشک ریشه به اندامهای هوایی. نتایج نشان داد که تنش خشکی، عدد کلروفیل متر را در گونه کاکوتی، وزن ویژه برگ را در دو گونه آویشن باغی و کاکوتی، درجه حرارت کانوپی را در آویشن باغی و کلپوره و درصد برگهای خشک را در آویشن شیرازی و کلپوره به طور معنی داری افزایش داد. تنش برگزدایی نیز عدد کلروفیل متر را در سه گونه آویشن شیرازی، کاکوتی و کلپوره، وزن ویژه برگ را در سه گونه آویشن شیرازی، آویشن باغی و کاکوتی و نسبت وزن خشک برگ به ساقه را در آویشن شیرازی کاهش داد. همبستگی معنی دار و منفی بین نسبت وزن خشک برگ به ساقه و سطوح مختلف خشکی در هر 4 گونه مشاهده شد. با افزایش سطوح برگزدایی روند تغییرات نسبت وزن خشک ریشه به اندامهای هوایی در آویشن شیرازی و باغی نزولی و در کلپوره و کاکوتی صعودی بود. همچنین نسبت وزن خشک ریشه به اندامهای هوایی همبستگی معنی دار و مثبتی با سطوح مختلف خشکی نشان داد. به طور کلی در مقایسه 4 گونه گیاه دارویی مورد بررسی، کاکوتی مقاوم ترین و کلپوره حساسترین گونه به تنشها بود.
2004
03
20
89
106
https://jcesc.um.ac.ir/article_26225_dce5bb97697db7c3da46be23611d910c.pdf
پژوهشهای زراعی ایران
2008-1472
2008-1472
1383
2
1
اثرات مقدار بذر و کود نیتروژن بر رقابت خردلوحشی (Sinapis arvensis L.) با گندم پاییزه (Triticum aestivum L.)
سید کریم
موسوی
مهدی
نصیری محلاتی
حمید
رحیمیان مشهدی
علی
قنبری
محمد
بنایان اول
محمدحسن
راشد محصل
بهمنظور تعیین اثرات رقابتی علفهرز خردلوحشی روی گندم پاییزه، آزمایشی بهصورت سری افزایشی در سال زراعی 80-1379 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. آزمایش دارای سه فاکتور شامل مقدار بذر گندم در سه سطح (175، 215 و 255 کیلوگرم در هکتار)، مقدار کود نیتروژن در دو سطح مطلوب گندم (150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و فراتر از آن (225 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و دامنهای از تراکمهای خردلوحشی بود. برای توصیف رابطه عملکرد ـ تراکم علفهرز از معادلات هذلولی استفاده شد. افزایش تراکم خردلوحشی تاثیر منفی مجانبداری روی عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گندم داشت. در سطح مطلوب نیتروژن، افزایش مقدار بذر گندم سبب کاهش 51 درصدی حداکثر تلفات بیوماس شد. افزایش نیتروژن فراتر از حد مطلوب گندم سبب افزایش حداکثر تلفات عملکرد از 1/42 درصد به 4/50 درصد شد. با افزایش مقدار بذر گندم از 175 به 255 کیلوگرم در هکتار، حداکثر کاهش تعداد پنجه منتسب به تراکمهای بالای خردلوحشی به میزان 54 درصد کاهش یافت. کاهش تعداد پنجههای بارور، بیشتر در سطح بالای نیتروژن حادث شد، بهطوری که کاهش تعداد پنجه بارور نسبت به شاهد در سطح مطلوب نیتروژن 18 درصد، در حالیکه در سطح بالای نیتروژن به 30 درصد افزایش یافت. رقابت خردلوحشی بهطور متوسط سبب کاهش 30 درصدی تعداد دانه در سنبله گندم در مقایسه با شاهد عاری از علفهرز شد. نتایج نشان داد که وزن هزار دانه گندم بیش از اینکه تحت تاثیر تراکمهای گیاهی قرار گیرد، تحت تاثیر میزان نیتروژن قرار گرفته بود. ظاهراً خردلوحشی در رقابت با گندم توانایی بیشتری در استفاده از نیتروژن دارد و از این طریق برتری رقابتی کسب میکند.
2004
03
20
107
120
https://jcesc.um.ac.ir/article_26258_04b959a455d1bcebff9e4901101a0828.pdf