تابعیت روند رشد ارقام عدس (Lens culinaris Med.) از تاریخ کاشت و تداخل علف‌های‌هرز در استان لرستان

چکیده
پاسخ روند رشد ارقام عدس به تاریخ کاشت و تداخل علف‌های‌هرز در شرایط دیم شهرستان خرم‌آباد طی سال زراعی 85-1384 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل تاریخ کاشت در سه سطح پاییزه، زمستانه و بهاره؛ ارقام عدس شامل رقم گچساران، ژنوتیپ پیشرفته فیلیپ L12-92 و توده محلی لرستان و وضعیت تداخل علف‌های‌هرز در دو سطح کنترل و تداخل علف‌های‌هرز بود. وجین علفهایهرز سبب افزایش 7/46 درصد عملکرد عدس شد. بر اساس معادلات سیگمویید برازش داده شده حداکثر ماده خشک تولیدی عدس در کشت پاییزه به ترتیب 25 و 300 درصد بیشتر از آن در کشت‌های زمستانه و بهاره بود. حداکثر وزن خشک تک بوته برای کشت پاییزه حدود 4 برابر کشت بهاره بود. کشت‌های پاییزه و زمستانه به ترتیب با میانگین عملکرد 1486 و 1161 کیلوگرم در هکتار دارای عملکردی حدود چهار و سه برابر کشت بهاره بودند. طول دوره زایشی برای کشت پاییزه بیش از سه برابر طول دوره زایشی در کشت‌ بهاره بود. بر این اساس، دوره رشد کوتاه‌تر منجر به تجمع ماده خشک کمتر و به تبع آن نقصان عملکرد شد.

واژه‌های کلیدی: عدس، تاریخ کاشت، رقم زراعی، رقابت علف هرز