به‌منظور بررسی اثرات مدیریت های مختلف شامل مقادیر و زمان های مختلف کاربرد کود نیتروژن و نیز علف کش بر الگوی پراکنش مکانی بذرهای سلمه تره، آزمایشی در سال 1384 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد که در آن 8 قطعه زمین برای کاربرد کود وعلفکش هر یک به ابعاد 10×30 متر در نظر گرفته شدند. تیمار های اجرا شده عبارت بودند از: توزیع25 کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت با کاربرد علفکش، 25 کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت بدون کاربرد علفکش، 25 کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگی با کاربرد علفکش، 25 کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگی بدون کاربرد علفکش، 120 کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت با کاربرد علفکش، 120 کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت بدون کاربرد علفکش، 120 کیلوگرم در هکتارنیتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگی با کاربرد علفکش و120 کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگی بدون کاربرد علفکش. در تمامی مراحل نمونه برداری تمام نقاط دارای بذر بودند. میزان افزایش بانک بذر در تیمار بدون علف کش بیشتر از تیمار کاربرد علف کش بود و علفکش در کاهش بانک بذر اثر مثبتی داشت. درتجزیه های زمین آماری، مدل های کروی و نمایی با واریوگرام های بذرهای سلمه تره در تیمار های مختلف سازگاری داشتند. در کل تیمارها دامنه تاثیر بین 88/0 تا 12/45 متر نوسان داشت. درصد اثر قطعه ای نیز بین 093/0تا 81/28 درصد متغیر بود که به ترتیب باعث ضعیف ترین و قوی ترین همبستگی مکانی شد. از لحاظ مکانی ، بذرهای سلمه تره از مناطقی با تراکم بسیار بالا تا مناطقی با تراکم پایین متغیر بود و به صورت ساختار لکه ای در دو نمونه برداری ظاهر شد. گرچه مدیریت کود نیتروژن در کاهش بانک بذر موثر نبود، ولی کاربرد علفکش در تخریب ساختار لکه ها و کاهش تراکم بذرها تاثیر داشت.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله