اثر سطوح خشکی و تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام دیم و آبی نخود در مشهد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مرتضی گلدانی
• پرویز رضوانی مقدم

دانشگاه فردوسی مشهد

10.22067/gsc.v2i2.1258

چکیده

به منظور مطالعه اثر سطوح خشکی و تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم نخود، آزمایشی در سال زراعی 82-81 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. سطوح خشکی شامل چهار سطح 1ـ بدون آبیاری 2ـ آبیاری فقط در زمان کاشت 3ـ آبیاری در زمان کاشت و قبل از گلدهی 4ـ آبیاری در زمان کاشت، قبل از گلدهی و غلافدهی با ارقام جم(رقم آبی) ، کرج 31-60-12(رقم آبی) و ILC482 )رقم دیم) در دو تاریخ کاشت 20/10/81 و 30/11/81 در یک آزمایش فاکتوریل بر پایة طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف خشکی و تاریخ کاشت، اثر معنی‌داری بر صفات تعداد غلاف در واحد سطح، تعداد دانه در واحد سطح و وزن صد دانه ارقام نخود داشت، به طوری‌که بیشترین عملکرد دانه در سه بار آبیاری (آبیاری در زمان کاشت، گلدهی و غلاف‌دهی) بدست آمد. در بین ارقام، رقم کرج 31ـ60ـ12 بیشترین و رقم ILC482 کمترین عملکرد دانه را دارا بودند. تعداد غلاف و تعداد دانه در واحد سطح و عملکرد اقتصادی و بیولوژیکی در تاریخ کاشت اول نسبت به تاریخ کاشت دوم بیشتر بود. در این بررسی رقم جم در شرایط آب و هوایی مشهد بیشترین تحمل را به تنش خشکی نشان داد ولی در شرایط آبیاری تکمیلی رقم کرج 31-60-12 از عملکرد دانه بالاتری برخوردار بود.

20.1001.1.20081472.1383.2.2.11.6

---