به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سولفات پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد سورگوم دانهای تحت تنش خشکی تحقیقی طی سال 1388 در مرکز
تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زابل به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد . تیمارهای مورد
مطالعه عبارت بودند از تنش خشکی، شامل سه سطح شاهد (آبیاری در 70 درصد ظرفیت زراعی مزرعه)، تنش ملایم (آبیاری در 50 درصد ظرفیت زراعی
200 و 250 کیلوگرم ،150 ، مزرعه) و تنش شدید (آبیاری در 30 درصد ظرفیت زراعی مزرعه) و پنج سطح کود سولفات پتاسیم شامل، صفر (شاهد)، 100
در هکتار. تنش خشکی به علت کاهش ارتفاع گیاه، تعداد دانه در پانیکول، شاخص برداشت و وزن صد دانه عملکرد دانه را کاهش داد . بیشترین عملکرد
دانه ( 3499 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک ( 14464 کیلوگرم در هکتار) در آبیاری در 70 درصد ظرفیت زراعی مزرعه به دست آمد و عملکرد دانه
4 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. کود سولفات پتاسیم نیز در بیشترین سطح با بهبود شرایط / 5 و 27 / و بیولوژیک در تیمار تنش شدید به ترتیب 58
رشدی عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک را به ترتیب 28 و 22 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داد. اثر متقابل کود سولفات پتاسیم و تنش خشکی نیز بر
تمام صفات معنی دار بود، و سطح مطلوب کود سولفات پتاسیم از گیاهان در مقابل خشکی محافظت می کند. نتایج این مطالعه نشان داد که فراهمی کافی
پتاسیم در خاک می تواند مقاومت گیاه سورگم در مقابل تنش خشکی را افزایش می دهد.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله