به منظور مطالعه رفتار پایداری سولفوسولفورون در خاک، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد طی سال زراعی ۱۳۸۵ اجرا شد. دو تیمار ماده آلی، بدون کود حیوانی و یا افزودن کود حیوانی با دو میزان مصرف سم رایج (۶/۲۶گرم در هکتار) و تقریبا ۳۰درصد بیشتر (۷۳/۳۳ گرم در هکتار) در نظر گرفته شد. پس از نمونه گیری در فواصل زمانی معین، باقی مانده سم در نمونه ها با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)تعیین شد. شرایط دستگاه شامل استفاده از ستون تجزیه ای (mm۶/۴ ×۲۵۰)RP-C۸، آشکار سازPDA، فاز متحرک آب:استونیتریل:ارتوفسفریک اسید (به نسبت حجمی ۲۰: ۸۰: ۱/۰) با شدت جریان ml min-۱ ۱و حجم تزریق Lμ۲۰ بود. طول موج حداکثر جذب برای سولفوسولفورون، ۲۱۲ نانومتر انتخاب شد و زمان بازداری در شرایط ذکر شده ۶/۳ دقیقه بود. نتایج نشان داد که رفتار منتهی به کاستی سولفوسولفورون از غلظت اولیه خود پیرو روند معادله کینتیک مرتبه اول بود که در آن میزان سم در برابر زمان بطور نمایی کاهش یافت. صرفنظر از غلظت سم مورد استفاده سرعت کاستی سم در خاک حاوی کود حیوانی بطور معنی داری بیشتر از خاک بدون کود بود. با افزایش کود حیوانی نیمه عمر سم (t۰.۵) از ۸/۳۳ روز به ۳/۱۴روز در مقدار مصرف رایج کاهش یافت و در مصرف۳۰درصد بیشتر از رایج، از ۲۵ روز به ۳/۱۳روز رسید. همچنین زمان۹۰ درصد کاستی سم (t۰.۱)با افزودن کود از ۲/۱۱۲ روز به ۶/۴۷ روز و از ۲/۸۳ روز به ۲/۴۴ روز به ترتیب برای مقدار مصرف رایج و مصرف ۳۰درصد بیشتر کاهش نشان داد.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله