نبود اطلاعات دقیق، موثق و علمی در مورد وضعیت پراکنش علفهایهرز در مزارع باعث بیتوجهی به نقش علفهای هرز به عنوان یکی از عوامل موثر در کاهش تولید محصولات کشاورزی شده است. مطالعه فلور علف های هرز یک منطقه کشاورزی، میتواند در شناسایی، تنوع و تعیین راهکارهای مناسب مدیریت آن منطقه مفید واقع گردد. هدف این مقاله ارزیابی فلور علفهرز مزارع عدس شهرستان خرمآباد طی سالزراعی 87-1386 بوده است. نمونهگیری در 21 مزرعه برطبق الگویW در 9 نقطه هر مزرعه صورت گرفت. در هر کادر تمامی علفهایهرز به تفکیک گونه شمارش شد. بر این اساس فراوانی گونه، یکنواختی مزرعه و تراکم گونه در سطح هر منطقه تعیین گردید. از بین 65 گونه مشاهده شده در سطح مزارع عدس بالاترین سطح فراوانی (7/91 درصد) به گونههای شیرپنیر و ماشکگلخوشهای اختصاص داشت. میانگین تراکم علفهرز شیرپنیر (13 بوته در مترمربع) اختلاف کاملاً فاحشی با سایر گونههای علفهرز داشت. میانگین تراکم ماستونک، گوشموشی و خللر به ترتیب برابر 5/4، 3/3 و 1/3 بوته در متر مربع بود. میانگین تراکم علفهایهرز در سطح مزارع عدس 54 بوته در مترمربع بودند.
ارسال نظر در مورد این مقاله