چکیده
آزمایش ارزیابی پاسخ تاج‌پوشش گیاهی، کلروفیل برگ و عملکرد دانه گندم به روش‌های مختلف عرضه کود نیتروژن به صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار طی سال زراعی 85-1384 در شهرستان خرم‌آباد اجرا شد. کود پایه نیتروژن در سه سطح (بدون کود پایه، کاربرد نواری و پخش سراسری) کرت اصلی و کود سرک در شش سطح (1- تیمار رایج پخش سطحی یک مرحله‌ای در زمان پنجه‌زنی 2- پخش سطحی دو مرحله‌ای در مجموع به میزان دوسوم تیمار رایج در زمان پنجه‌زنی و قبل از ظهور سنبله 3- محلول‌پاشی دو مرحله‌ای همراه علف‌کش‌ها در مرحله پنجه‌زنی و قبل از ظهور سنبله 4- محلول‌پاشی دو مرحله‌ای در زمان پنجه‌زنی و قبل از ظهور سنبله 5- پخش سطحی در مرحله پنجه‌زنی به میزان دوسوم تیمار رایج به همراه محلول‌پاشی پیش از ظهور سنبله و 6- محلول‌پاشی سه‌مرحله‌ای در زمان‌های پنجه‌زنی، قبل از ظهور سنبله و شیری بودن دانه) کرت فرعی آزمایش را تشکیل دادند. یک‌سوم مقدار کود نیتروژن توصیه شده بر اساس آزمون خاک، به کود پایه اختصاص داده شد. مقدار مصرف کود نیتروژن در روش کاربرد نواری کود پایه دوسوم مقدار کود مصرفی در روش پخش سراسری بود. شاخص سطح برگ برای تیمار بدون کود پایه 21 درصد کم‌تر از متوسط شاخص سطح برگ تیمارهای کاربرد نواری و پخش سراسری کود پایه نیتروژن بود. کاربرد نواری و پخش سراسری کود پایه نیتروژن به ترتیب سبب افزایش 4/45 و 6/61 درصدی سطح برگ تک بوته گندم در مقایسه با تیمار بدون کود پایه نیتروژن شد. میزان نور رسیده به کف تاج‌پوشش گیاهی در تیمار بدون کود پایه1/81 درصد بیشتر از میانگین دو تیمار پخش سراسری وکاربرد نواری کود پایه نیتروژن بود. کم‌ترین کلروفیل برگ به تیمار بدون کود پایه نیتروژن و بیشترین آن به تیمار پخش سراسری کود پایه نیتروژن مربوط بود که البته با تیمار کاربرد نواری آن تفاوت معنی‌داری نداشت. تیمارهای تقسیطی یا تلفیقی کود سرک نیتروژن به رغم کاهش مصرف اما به دلیل کاربرد بهینه، از نظر کلروفیل برگ با تیمار رایج کاربرد یک مرحله‌ای کود سرک تفاوت معنی‌داری نداشتند.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله