به منظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت و لوبیا، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی ۸۶-۱۳۸۵ به مرحله اجرا درآمد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در طراحی کشت مخلوط از روش سری های جایگزینی ردیفی استفاده گردید. تیمارهای آزمایش عبارت از نسبت های لوبیا:ذرت به ترتیب ۲۵:۷۵، ۵۰:۵۰ و ۷۵:۲۵ و نیز کشت خالص آنها بود. نتایج به دست آمده در مورد عملکرد دانه و ماده خشک نشان داد که ترکیب ۵۰ درصد از هر دو گیاه به صورت یک ردیف در میان نسبت به تمام ترکیب های دیگر برتری داشت. نسبت برابری زمین (LER) برای تولید دانه و ماده خشک در این ترکیب بیشتر از یک بود. در کشت مخلوط در تمام نسبت ها افزایش عملکرد دانه و ماده خشک به نفع ذرت و به زیان لوبیا بود. با افزایش تراکم ذرت در مخلوط بر عملکرد دانه، ماده خشک، شاخص برداشت، تعداد بلال در بوته، تعداد دانه در بلال و وزن هزاردانه ذرت افزوده شد (p<۰.۰۵). به علاوه افزایش تراکم لوبیا در مخلوط، عملکرد دانه، ماده خشک، تعداد غلاف در بوته و شاخص برداشت لوبیا را افزایش داد (p<۰.۰۵).
)
ارسال نظر در مورد این مقاله