به منظور بررسی مقایسه ترکیبهای مختلف کشت مخلوط زیره سبز و عدس، آزمایشی در سال زراعی 1384 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 5 تیمار شامل آرایش های مختلف کاشت مخلوط دو گیاه عدس و زیره اجرا شد.تیمارهای این آزمایش عبارت بودند از A : کشت مخلوط ردیفی زیره و عدس،B : کشت نواری زیره و عدس (3 ردیف زیره و 3 ردیف عدس)، C : کشت نواری زیره و عدس (4 ردیف زیره و 4 ردیف عدس)،D : کشت خا لص زیره
(6 ردیف)،E : کشت خالص عدس (6 ردیف). بدین ترتیب تیمارها در دامنه‌ای از کشت مخلوط ردیفی شروع و به کشت نواری ختم شد. بررسی عملکرد و اجزای عملکرد در گیاه زیره سبز نشان داد که وزن خشک اندام های رویشی، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و تعداد بذر در هر چتر بطور معنی داری تحت تأثیر ترکیبهای مختلف کاشت قرار گرفت و با تغییر الگوی کاشت از کشت مخلوط ردیفی به سمت کشت خالص مقادیر آنها کاهش یافت. وزن خشک اندام های رویشی، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در عدس نیز تحت تاثیر الگوهای کشت قرار گرفت، به‌طوریکه بیشترین مقادیر در تیمار کشت خالص عدس بدست آمد. ارزیابی نسبت برابری زمین (LER) نشان داد که بیشترین LER ( 86/1) مربوط به تیمار A ( کشت مخلوط ردیفی ) و کمترین LER (26/1 ) مربوط به تیمار C (کشت مخلوط نواری) بود. به تدریج و با تغییر الگوی کشت مخلوط ردیفی به سمت کشت مخلوط نواری، LER کاهش پیدا کرد.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله