به منظور بررسی تنوع گونه‌ای،کارکردی و ساختار جوامع علف‌های هرز مزارع گندم استان خراسان در مطالعه‌ای چهار ساله (1386-1383) تعداد259 مزرعه در 21 شهرستان استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی از مرحله ساقه دهی تا پایان مرحله خوشه دهی گندم مورد بررسی قرار گرفت . نمونه برداری بطور تصادفی با روش سیستماتیک و مطابق الگوی w با استفاده از کادر 5/0 × 5/0 متر مربعی انجام و تراکم، درصد فراوانی و یکنواختی علف‌های هرز به تفکیک جنس و گونه تعیین شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از روش چند متغیره تجزیه مولفه‌های اصلی(PCA) انجام شد. در این بررسی120 گونه علف هرز از26 خانواده گیاهی شناسایی شد. خانواده‌های کاسنی (Asteraceae) و گندمیان (Poaceae) با 20و 25 گونه به ترتیب بیشترین غنای گونه‌ای دو لپه و تک لپه‌ای را داشتند. همچنین علف‌های هرز یکساله با 89 گونه و دو ساله با 7 گونه به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد را داشتند. بیشترین تعداد گونه علف هرز در نیشابور (52 گونه) و کمترین آن در نهبندان (4 گونه) مشاهده شد. در بین شهرستانهای مورد مطالعه مشهد و قوچان با 71% بیشترین درجه تشابه و تایباد و نهبندان فاقد تشابه بودند. بیشترین شاخص‌های شانون و سیمپسون در اسفراین به ترتیب معادل 93/2 و 1 و کمترین آن در نهبندان معادل 57/0و 71/0 مشاهده شد. از نظر تراکم، درصد فراوانی و درصد یکنواختی علف‌های هرز در سطح تشابه 75% شهرستانهای مختلف در پنج خوشه مجزا قرار گرفتند.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله