در این آزمایش تحمل به سرمای 14 رقم گندم در شرایط مزرعه مورد مطالعه قرار گرفت. ارقام آنزا، بزوستایا، پیشتاز، توس، زاگرس، زرین، شهریار، فلات، قدس، گلنسون، مارون، نوید، نیک‌نژاد و ام ـ وی ـ17 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در پاییز سال زراعی 84-1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد کشت شدند.کاشت بر روی ردیف‌های 5 متری و با تراکم 400 بوته در متر مربع انجام گرفت. مرحله رشدی گیاه و عدد کلروفیل‌متر قبل از سرمای زمستان، درصد بقاء زمستانه و ارتفاع بوته، اجزاء عملکرد و عملکرد دانه نیز در پایان فصل رشد اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که در شرایط مزرعه با وجود سرمای نسبتاً شدید (oC2/9-) اغلب ارقام قادر به تحمل شرایط زمستان سال آزمایش بودند و تنها ارقام زاگرس و مارون به ترتیب با 3/93 و 3/73 درصد بقاء، متحمل خسارت زمستانه شدند. رقم توس بیشترین عملکرد دانه و زاگرس و مارون کمترین عملکرد را داشتند. عملکرد دانه با تعداد سنبلچه در سنبله (***85/0=r) و وزن هزار دانه (***85/0=r) همبستگی مثبت و معنی‌داری داشت. نتایج نشان داد که رقم گلنسون بیشترین و مارون کمترین میزان تحمل به سرما را دارا بودند.
واژه‌های کلیدی: بقاء زمستانه، تحمل به سرما، عملکرد، اجزای عملکرد، گندم.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله