قارچ‌های مایکوریزا بعنوان بخشی از تنوع زیستی خاک، نقش قابل توجهی در کارکردهای اکوسیستم ایفا می‌کنند. برای تعیین وجود، فراوانی و تنوع قارچ‌های مایکوریزا و همچنین اثر فعالیتهای کشاورزی بوم نظام زراعی اصلی استان خراسان بر قارچ‌های مایکوریزا، مطالعه‌ای در سه منطقه متفاوت از نظر میانگین درجه حرارت و بارندگی سالیانه در شهرستان‌های شیروان، مشهد و گناباد انجام شد. دو سیستم کشاورزی کم نهاده و پرنهاده گندم و سیستم طبیعی در هر منطقه به عنوان اکوسیستم‌های مورد مطالعه انتخاب گردیدند. مصرف نهاده‌های کشاورزی ملاک تمایز مزارع در سیستم‌های کشاورزی بود، به طوریکه مزارع سیستم کم نهاده و پرنهاده در هر منطقه به ترتیب بر اساس کمترین و بیشترین مقدار مصرف نهاده ها انتخاب گردیدند. در هر منطقه از خاک مزارع گندم کم نهاده و پرنهاده و سیستم طبیعی نمونه گیری انجام شده و درصد مواد آلی خاک و تعداد اسپور قارچ‌های مایکوریزا تعیین شد. درصد مواد آلی خاک در همه مناطق و سیستم‌های مورد مطالعه پایین بود و تحت تاثیر فعالیتهای کشاورزی افزایش معنی‌داری نشان داد. میانگین تعداد کل اسپور مایکوریزا در مناطق شیروان، مشهد و گناباد به ترتیب 118، 99 و 76 عدد در هر گرم خاک خشک بوده و تحت تاثیر منطقه مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری داشت. تعداد کل اسپور مایکوریزا تحت تاثیر مواد آلی خاک و تولیدات گیاهی در سیستم‌های مورد مطالعه نیز تفاوت معنی داری داشته و سیستم‌های کشاورزی برتری قابل توجهی بر سیستم‌های طبیعی نشان دادند. غنای گونه‌ای قارچ‌های مایکوریزا در سیستم‌های پرنهاده و طبیعی گناباد 4 و در سایر سیستم‌های مورد مطالعه 5 بود. توزیع فراوانی گونه‌های قارچ مایکوریزا در مناطق و سیستم‌های مورد مطالعه نیز تفاوت معنی‌داری داشت. بر اساس نتایج، قارچ‌های مایکوریزا در خاک سیستم‌های مورد مطالعه حضور قابل توجهی دارند و فعالیتهای کشاورزی باعث بهبود شرایط برای ایجاد همزیستی و بهره‌وری از کارکردهای آنها گردیده است، اما سودمندی این همزیستی مستلزم شناخت گونه‌های موثر و توجه به آنها در مدیریت سیستم‌های کشاورزی است.
واژه‌های کلیدی: مایکوریزا، مواد آلی خاک، گندم، سیستم‌های کشاورزی.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله