به منظور مطالعه تأثیر پرایمینگ بذر در کاهش اثرات تنش شوری در مرحله رشد و نمو اولیه گیاهچه کنجد، آزمایش گلدانی در قالب فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل پنج سطح پرایمینگ بذر شاهد (بدون پرایمینگ)، هیدروپرایمینگ، هالوپرایمینگ با نمک‌های 2H2O , KCl , NaCl CaCl2+ و پنج سطح تنش شوری صفر ، 4، 8، 12 و 16 دسی زیمنس برمتر بود. نتایج نشان داد که تأثیر پرایمینگ بذر و تنش شوری بر درصد سبز شدن گیاهچه، مدت زمان لازم به منظور دستیابی به 50 درصد سبز شدن گیاهچه (E50)، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک برگ ، تعداد برگ و سطح برگ معنی دار بود (01/0>p) . با افزایش غلظت نمک کلیه صفات مذکور به جز نسبت طول ریشه به ساقه کاهش یافت. اگر چه تمام تیمارهای پرایمینگ بذر در کاهش اثرات تنش شوری موثر بودند، اما بالاترین درصد گیاهچه سبز شده و کوتاهترین مدت زمان لازم برای حصول 50 درصد گیاهچه سبز شده در تیمار هیدروپرایمنیگ مشاهده شد و تیمارهالوپرایمنیگ با CaCl2+2H2O بیشترین اثرات مثبت را بر مولفه‌های اصلی رشد از قبیل طول و بیوماس گیاهچه داشت. بنابراین پرایمینگ بذر به ویژه تیمار هالوپرایمنیگ با CaCl2+2H2O می‌تواند روشی مناسب برای افزایش مقاومت گیاه کنجد به تنش شوری باشد.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله