به منظور بررسی تاثیر زمان وجین علف های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد کنجد، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی88-1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ژنوتیپ های کنجد (توده بومی کلات و رقم اصلاح شده اولتان) به عنوان عامل اصلی و دوره های وجین علف هرز ( وجین تا 20،30،40 ، 55 و70 روز پس از سبز شدن و وجین از 20،30،40 ، 55 و70 روز پس از سبز شدن به همراه دو تیمار تداخل تمام فصل علف‌های هرز با کنجد و وجین تمام فصل آنها) به عنوان فاکتور فرعی بودند. نتایج نشان دادند که با افزایش دوره تداخل علف‌هرز در اول فصل و یا در آخر فصل، عملکرد و اجزای عملکرد کنجد به طور معنی داری)0.01(p≤ کاهش و با افزایش طول دوره وجین عملکرد دانه افزایش یافت. تعداد کپسول در بوته مهمترین جزء اجزای عملکرد بود که همبستگی بالایی با عملکرد (**70/0r= ) داشت. نتایج نشان داد که در توده کلات تداخل علف های هرز تا30 روز و در رقم اولتان تا 40 روز پس از سبز شدن گیاه زراعی سبب کاهش معنی دار عملکرد نشد، ولی تداخل پس از آن سبب کاهش عملکرد هر دو ژنوتیپ کنجد شد.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله