اثر کاربرد سطوح مختلف اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک بر عملکرد و کیفیت دانه نخود (Cicer arietinum L.)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان

10.22067/jcesc.2024.90098.1353

چکیده

با توجه به اهمیت نخود، از نظر ارزش غذایی و مساحت کشت آن در دیم‏زارها این پژوهش با هدف بررسی اثر کاربرد سطوح مختلف اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک بر عملکرد و کیفیت دانه، نخود آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه‎ای واقع در شهرستان کرمانشاه با مختصات جغرافیایی 45/34 درجه شمالی و 58/46 درجه شرقی به­صورت دیم اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل محلول‏پاشی برگی اسید هیومیک با سه سطح صفر، 3 و 6 لیتر در هکتار به عنوان فاکتور اول و اسید سالیسیلک در چهار سطح صفر، 50، 100 و 150 میلی‏گرم در لیتر  بودند. گیاهان در دو مرحله شروع ساقه‌رفتن (BBCH 30) و قبل از گلدهی (BBCH 59) محلول‏پاشی شدند. عملکرد و اجزای عملکرد نخود تحت تأثیر اثر ساده محلول­پاشی با سالیسیلیک اسید قرار گرفتند. غلظت فسفر، روی، آهن و منگنز دانه تحت تأثیر اثر متقابل محلول­پاشی اسید هیومیک و سالیسیلیک اسید معنی­دار شد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد غلاف در بوته (87/20 عدد) با کاربرد 150 میلی‏گرم در لیتر اسید سالیسیلیک به دست آمد. کاربرد غلظت 150 میلی‏گرم در لیتر اسید سالیسیلیک به ترتیب باعث افزایش 2/35 و 8/26 درصدی تعداد دانه در متر مربع و وزن صد دانه نخود نسبت به شاهد آن شد. بیشترین عملکرد دانه، عملکرد زیستی و شاخص برداشت با کاربرد 150 میلی‏گرم در لیتر اسید سالیسیلیک به‌دست آمد. محلول‏پاشی گیاهان نخود با اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک سبب افزایش میزان عناصر غذایی و پروتئین دانه شد و کیفیت دانه نخود را افزایش داد. به طور کلی محلول‏پاشی اسید هیومیک با غلظت 6 لیتر در هکتار و اسید سالیسیلیک با غلظت 150 میلی‏گرم در لیتر نقش مؤثرتری در افزایش غلظت عناصر، عملکرد و اجزای عملکرد نخود داشت. بنابراین محلول‏پاشی همزمان اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک می‏تواند به عنوان راهکاری مناسب جهت افزایش عملکرد و کیفیت دانه نخود استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


CAPTCHA Image

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 24 فروردین 1404
  • تاریخ دریافت: 12 مهر 1403
  • تاریخ بازنگری: 25 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 12 آذر 1403
  • تاریخ اولین انتشار: 24 فروردین 1404