آزمایش در سال زراعی 1399-1398 در شهرستان قوچان به‌صورت کرت‌های خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل کرت اصلی میزان مصرف نیتروژن در چهار سطح صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و عامل کرت فرعی دو رقم سیب‌زمینی شامل ارقام اگریا و آریندا بودند. اثر میزان مصرف نیتروژن و رقم بر تمام صفات مورد مطالعه بجز تعداد کل غده در بوته معنی‌دار بود، ولی اثر برهمکنش آنها فقط بر تعداد غده متوسط و تعداد کل غده در بوته معنی‌دار شد. بیشترین تعداد غده‌های ریز به رقم اگریا با میانگین 3/3 غده در بوته تعلق داشت. بیشترین عملکرد مربوط به تیمار 150 کیلوگرم نیتروژن خالص رقم آریندا با میانگین تولید 36119 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد مربوط به تیمار بدون نیتروژن رقم اگریا با میانگین تولید 21965 کیلوگرم در هکتار بود. کارایی مصرف، کارایی جذب و کارایی تبدیل نیتروژن در رقم آریندا بیشتر از رقم اگریا بود. رقم آریندا با میانگین 251 کیلوگرم غده بر کیلوگرم نیتروژن جذب شده در هکتار از کارایی تبدیل نیتروژن بالاتری نسبت به رقم اگریا با 199 کیلوگرم غده بر کیلوگرم نیتروژن جذب شده در هکتار برخوردار بود. بیشترین اختلاف دو رقم در کارایی تبدیل نیتروژن مربوط به سطح بدون مصرف نیتروژن و کمترین اختلاف مربوط به سطح 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بود. بطور کلی، نتایج نشان داد که رقم مناسب جهت کشت در منطقه قوچان، رقم آریندا با سطح مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار است که نه تنها از نظر بهره‌وری نیتروژن نسبت به اگریا برتری دارد، بلکه از عملکرد بالاتری نیز برخوردار بود.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله